Büşra "Selvi Boylum Ak Türbanlım"

Alper Çağlar’ın yönettiği Büşra, Türkiye’deki İslami yükselişin temel nedenlerinin farkında olmayan laik ve safdil bir yönetmenin filmi… Büşra’nın hikâyesi su üzerinde seken bir taş kadar zarif olma çabasında ama sonunda bir taş olduğu için batıyor, çünkü sebepten değil, çaresizlik içinde sonuca katlanan insanlardan yola çıkıyor. Üstelik iddialı görsel göndermelerle ders vermeye çalışıyor!

Bunu yapmasa filmi en fazla ben alkışlayacağım fakat ne çare yapıyor ve "kargış"ı hak ediyor! (Kargış, alkışın karşıtı Türkçe bir kelime.)

Filmin hikâyesi özetle şöyle: Büşra üniversiteden mezun, zengin ve muhafazakâr bir kız, Yaman ise liberal ve alkolik bir gazetecidir. Hikâyenin birinci kötü kişisi Ferit’tir: kalabalıkta namaz kılıp dilinden dua düşmeyen iş bitirici bir Müslüman ama kimsenin olmadığı yerde acayip küfürbaz ve özünde kötü biridir; Büşra’nın adeta beşik kertmesidir! Filimdeki ikinci ve yine kötü diğer karakter ise Yaman’ın sevgilisi Alara’dır… Aile, sosyal çevre kötü karakterli nişanlı adayı ve sevgiliye rağmen, Büşra ile Yaman arasında aşk başlar…

Temel benzerlik ve arızî farklar, Türkiye’deki İslami yükselişin ana kaynakları ve gizli gücü, genç Müslümanların modernite karşısındaki temel sorunları ve bunlarla baş edip edememeleri gibi pek çok ciddi sorunsal Büşra’nın hikâyesinin içine girebilmiş değil. İyice çalışılmamış bir öykü… Yüzeysel teşbihlerle durumu kurtarmaya çalışan bir sinema dili söz konusu…

Örnek mi? Nişantaşı Parkı’nda Atatürk heykeli etrafında halkalanın Türk Büyükleri büstlerinin çevrelediği küçük meydanda, gece yarısı başörtülü bir kızla alkolik ve laik bir gencin yaptığı dansın sembolik anlamındaki bulanıklık…

Örnek mi? Gidilen maskeli baloda Hitler kılıklı bir laik-faşistin Büşra’nın başörtüsünün bir kostüm değil, gerçek kisve olduğunu anlamasıyla yaşanan arbededeki basitlik ve daha pek çok inandırıcılık sınavını geçemeyen kes yapıştır sahne, plan, diyalog (Mesela: İslamcı genç, -Siz bu rakı denen zıkkımı nasıl içiyorsunuz? Laik genç, -Yudum, yudum!)

Yönetmene bir tavsiye: Rakının yudum yudum içilişi gibi siz de ikinci filminizde kare kare çalışarak "motor" deyin!


ALT YAZI: Tabii şimdi bu başlık ile filmin ne alakası var diye soracaksınız! Elbette kimi zaman gaztecilik refleksiyle ben de dikkat çekmek için eleştirilebilir başlıklar atabiliyorum...