Fazla söz söylemeden bu şiiri sizlerle paylaşıyorum:
ÇOBAN MASALI
Ben "Gazete atın! Gazete atın" diye koşup bağırmadım
Trenler geçmezdi buralardan
Damı delik okullarda yağmur, defterime damlardı
Dünyanın ucu çevre dağların bittiği yerde sanırdım
Ne umutlarım, ne uzak düşlerim vardı
Oysu sen: yüksek, sıcak apartmanlarda
Koltuğuna uzanıp, dersine çalışırdın
Alis'ler, Haydi'ler, Kirpitçi Kız'lar dostlarında senin
Düşlerinde onlarla sarmaş dolaş
Uyuyakalırdın
Büyüdün, gitti o çizgi kahramanlar
Yerlerini bir çoban çocuğu aldı
Bilmediğin bir dünyaydı o uzak dünya
Ve onun seni saran, seni büyüleyen hikayesi
Ne şiirlerde, ne romanlarda vardı
Düşlerinde, çokuzaklarda, bir vadiye
Biteviye
Kar yağardı
Kurt ulumaları yankılanırdı gecenin içinden
Çıngıraklar susmuş, kaval ses vermez
Gece uzun, sabaha çok, köy uzak
O küçük çoban kulübesinde
Korkusundan ağlardı
Yalnız, uzak mı uzak, mavi gözlü bir kentte
Sıcak odasında uyanan kız
Düşlerinde avuçlarına lapı çobanın üşümüş ellerini
Isınsın diyo hohladı
Ah onun seni saran, seni büyüleyen hikayesi
Ne şiirlerde ne romanlarda vardı
O küçük kız, ah o küçük kız
O küçük yüreğiyle karları eriten kız
Deniz kıysı bir kentte, sıcak odasına
Karlı dağları, çoban ateşleri getiren kız
O güzel rüyayı sürdürmek için
Yüreğine vatan olan dağları görmek için
Her sabah pencerelere koşardı
Bir gemi kalkardı limandan
Bir tren, bir uçak kalkardı
Kıtalar kapı komşuydu ses hızıyla
İnsanlık, uzayın kapıladını zorlardı
Bir küçük kız vardı, bir büyük kentte
O uzak, o masal köylere uçsun diye
Yüreğine kanat takardı
Uçumaz, düşerdi yürek
Bütün bunlar gerçek
Çoban masaldı
Mustafa Uğur BAŞER dostumun şahsi blogunun adresi:
http://www.mustafaugurbaser.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder