3 Ocak 2015 Cumartesi

Limon Bey bizim evin beşinci ferdi oldu!

Limon Bey bizim eve misafir geleli iki ay oldu. Geldiğinde çok sorunlu bir bebekti. Ama benim muhabbetim onu bir sevgi kuşu yaptı. Sevgi genetik kodları değiştirebilse Limon Bey bir muhabbet kuşuna dönüşüp bana, "Anneciğim!" veya "Babacığım!" deyiverecek. Bu mümkün değil ama Limon'un davranışlarında gerçekten çok büyük değişiklikler oldu. Artık çok sert sesler ve ani hareketler dışında kolay kolay ürkmüyor. Suyunu, yemin veya altındaki kirli kağıdı değiştirirken ilk başlarda nasıl çırpınıyordu bilemezsiniz. Şimdi genelde beni umursamıyor bile. Sadece kafesin teline taktığım elmasını almak istediğimde, sesinin alabildiğine tizleştirerek o kadar kısa ve keskin "Cik! Cik! Cik!" sesleri çıkartıyor ki, hemen elimi çekip zevkten dört köşe oluyorum...
Bu keyif dünyalara bedel değilse nedir?
Dünyalara bedel evet! Sanki bir bebeğimiz oldu gibi bir şey. Elbette ona bir insan yavrusu muamelesi yapmıyorum. Elbette o bir başka tür ama canlı, ama akıllı ve deyiş haline gelmiş "Kuş beyinli!" hakaretinin aksine zeki ve duyarlı. Besleyen ele "medyunu şükran" oluşunu belli ettiği gibi eğer ona en yumuşak sesinizle adını söylerseniz, mutlaka cevap veriyor.
Hani Peygamberimizin, seccadesinde uyuyan kediyi uyandırmamak için bir köşesini kesip attığı vak'a vardır ya! Ben şundan eminim ki, o hareketi sadece kedi sevgisinden değil, Allah'ın tüm canlılarının aziz ve hürmete layık olduğunu göstermek istemesindendir... 
Öyle düşünüyorum. Ya siz?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder